ONS VERHAAL

ZIJ.

Het was september 2007 en ik was het single zijn beu. Dus maakte ik een account aan op Relatieplanet. Ik had zo nu en dan een date, maar vond eigenlijk niemand echt leuk. Tot ik het profiel van Robert tegenkwam. Hij keek lekker arrogant op z’n profielfoto, maar dat mocht ik wel. Ik mailde hem (of, zoals hij het zou zeggen, ‘ik berichtte hem’) en het klikte eigenlijk meteen!

Omdat hij al met een ander meisje aan het daten was, spraken we vriendschappelijk af in de kroeg. We hadden direct een hoop lol. Maar eigenlijk was hij m’n type niet, vond ik. Gezellig was hij wel. We gingen in die weken daarna regelmatig op stap. We dansten, lachten en dronken. Maar een paar weken later leerde ik mijn ex kennen in de kroeg. En dat was dat. Dacht ik…

HIJ.

Toen ik via Relatieplanet een berichtje van Saskia kreeg, was ik al aan het daten met een andere meid. Toch reageerde ik erop, je moet toch je kansen spreiden hè! Eigenlijk vond ik Saskia meteen al leuk. Wat me nog het meest is bijgebleven van onze chatgesprekken, is de gedeelde liefde voor tapas (zoals de peppadews met kaas van de Appie).

De eerste ontmoeting was op een vrijdagavond in de Irish pub. Sas was al wat aangeschoten, en dat beviel me wel. Tot dusver hadden al mijn dates verse muntthee met honing gedronken, dus dit was een welkome afwisseling. Zelf hou ik immers ook wel van een pilsje. Ik vond Sas een mooie vrouw, lekker lang ook. Met die ene meid liep het trouwens al gauw op niets uit. Maar helaas voor mij had Sas inmiddels een relatie met een ander…

HIJ.

Saskia nam me iedere week op sleeptouw in Eindhoven. Ik woonde hier nog maar net, dus ik vond het erg leuk om samen met haar de stad en nieuwe mensen te leren kennen! Maar het was niet makkelijk voor me, omdat ik stiekem best veel voor haar voelde. Daten met andere vrouwen deed ik wel, maar niemand integreerde me zo als zij.

Uiteindelijk werd ik er een beetje gek van en besloot ik een tijdje niets van me te laten horen. Sas ging eerst op vakantie, ik direct daarna. En tot mijn grote plezier kreeg ik een berichtje van haar dat ze me heel erg miste. Het duurde nog wel even voor Sas weer vrijgezel was en voor we echt iets kregen. Tijdens een vakantie naar Spanje in de zomer van 2010 vonden we elkaar eindelijk…

ZIJ.

De jaren daarna werden Robert en ik steeds betere vrienden. We brachten veel tijd met elkaar door en maakten leuke uitstapjes. Naar Brussel, naar zee, naar de stad, naar de film, naar de kroeg, naar de IKEA, naar de supermarkt. In willekeurige volgorde. We lachten, dansten, aten, dronken en huilden. Hij was mijn beste vriend. En ik begon steeds meer voor hem te voelen.

Een hele tijd heb ik die gevoelens ontkend. Maar uiteindelijk kon ik er toch echt niet omheen: ik was verliefd. Tijdens een vakantie in Spanje sloeg de vonk definitief over. Daarna trok Robert bij me in, en niet snel daarna gingen we samenwonen aan de Tongelresestraat. Mijn beste vriend is Robert nog altijd, maar meer dan dat is hij de liefde van mijn leven…

ZIJ.

Toen Robert op vrijdagavond thuiskwam van zijn werk zei hij: “Ik heb goed nieuws en slecht nieuws”. Hij moest op zaterdag werken, maar zondag had hij een leuke verrassing om het goed te maken. Die zondagochtend was ik helemaal niet lekker. Robert zei dat we de verrassing ‘echt niet konden afzeggen’. Gelukkig ging het ‘s middags alweer stukken beter.

Toen hij aangaf dat ik maar een leuke jurk aan moest trekken en ook de camera mee moest nemen, begon er wel iets te dagen. Toch was het een enorme verrassing toen we ons favoriete restaurant binnenliepen, dat prachtig was versierd met bloemen, kaarsen en foto’s. En daar ging mijn lief op één knie. Met een ring in zijn hand, te emotioneel om te zeggen wat hij wilde. En ja, natuurlijk wil ik met hem trouwen! Niets liever dan dat!

HIJ.

Na jaren van heel wat – niet zo subtiele – duwtjes in de rug, besloot ik Sas te vragen op mijn eigen manier. Niet met kerst of haar verjaardag, maar op een moment dat ze het niet verwachtte. Ik regelde dat ons favoriete restaurant speciaal op zondag voor ons open zou gaan en schakelde de hulp in van één van haar vriendinnen om de boel te versieren.

Ik wilde er echt een intiem moment van maken. En hoewel ik de hele dag in m’n hoofd geoefend had wat ik zou zeggen, kwam het er heel anders uit. Het moment maakte veel meer indruk op me dan ik had verwacht! Gelukkig zei ze volmondig ja en daarna genoten we samen van een heerlijk diner. Op het einde van de avond kwamen familie en vrienden langs om samen het glas te heffen. Ik denk nog heel vaak terug aan die bijzondere avond!

WIJ.

Na 7 jaar lief en leed met elkaar te hebben gedeeld, is het tijd voor de volgende stap. Op 24 mei 2017 geven we elkaar met heel veel plezier het jawoord in de tuinen van Kasteel Geldrop. We hebben er allebei ontzettend veel zin in om deze dag – samen met jullie – te vieren. Stiekem zijn we zelfs al een beetje zenuwachtig. En in de tussentijd gaan we ons natuurlijk zo goed mogelijk voorbereiden op het getrouwde leven. Af en toe ‘mijn man’ en ‘mijn vrouw’ tegen elkaar zeggen en nieuwe handtekeningen oefenen enzo. Je kent het wel…